Kamer Zuid is het meest zuidelijke deel van de Zandzoom en moet de groen buffer tussen Heiloo en  Limmen vormen. Deze overgang moet gecreëerd worden door van Kamer Zuid een zeer open én groene ruimte te maken. Dat komt onder andere door uiting in het relatief lage aantal woningen per ha (hectare). Dat is hier slechts 14 woningen per hectare terwijl het gemiddelde in de Zandzoom ruim 18 woningen p/ha of hoger is.

Op kamer Zuid komen 180 nieuwe woningen waarvan er in totaal 173 op de gronden van HBM staan. Ingeklemd tussen de Kennemerstraatweg en de Hoogeweg en tussen de Kapellaan en de Nieuwelaan liggen de gronden van HBM.

De bestaande HBM locatie bestaat uit twee verschillende projecten: HBM-WEST en HBM-OOST.

Het buiten ligt als bijzondere groene korrel altijd aan een lint en vaak ook aan een dwarslaan. Het buiten heeft zijn hoofdgebouw en daarmee zijn 'gezicht' aan het lint. Aan de dwarslaan heeft ze ook een gezicht. Samen vormen hoofd- en bijgebouwen een esthetisch ontworpen ensemble binnen een grote 'groene voet'. Bebouwing en groen worden op structuurniveau als één samenhangend geheel ontworpen, waarbij gebouwen en tuinen onderscheidbare eenheden vormen.

De Buitens worden gekenmerkt door hun grote groene voet. Landgoederen zoals Nijenburg hebben vanuit het verleden een extreem grote maat. We klasseren een korrel als Buiten als de groene voet groter is dan één hectare. In het Zandzoom gebied is het grootste Buiten Onze Lieve Vrouwe ter Nood met ongeveer 7 hectare. De Kavel aan de Rijksweg is 2 hectare.

Bebouwing en groen worden op structuurniveau als één samenhangend geheel ontworpen, waarbij gebouwen en tuinen onderscheidbare eenheden vormen. De relatie binnen-buiten wordt van daaruit op architectuurniveau maximaal uitgebuit en expressief gemaakt.

Elk Buiten heeft een specifiek groen thema, dat kan ‘gewoon’ een landgoedpark zijn, maar bijvoorbeeld ook een natuurtuin, een kwekerij, een ‘hortus botanicus’ of een bos. De architectuur moet logisch voortvloeien uit het voor de korrel gekozen typische thema. Ontwerpers worden daarom gevraagd als eerste zelf kadercriteria op te stellen voor uitwerking van de bebouwing en de buitenruimte.